تحلیل ساختاری محتوایی شعر دفاع مقدس

شعر معاصر فارسی، جریانات مختلفی را به خود دیده است. برخی از شاعران، گرایشهای فرمی و زبانی داشته اند و برخی نیز به محتوا و مضمون اهمیت داده اند. یکی از جریانهای محتواگرای شعر معاصر، جریان شعر انقلاب اسلامی و در امتداد آن دفاع مقدس است. در واقع، این شعر به واسط? محتوا و مضمون، راه خود را از انواع دیگر جدا کرد. هرچند ناگزیر از حیث زبان و بیان نیز ویژگیهای خاص خود را نشان داد. به نظر می رسد با گذشت بیش از سه دهه از ظهور شعر دفاع مقدس، این گون? شعری تثبیت شده است. بنابراین، تجزیه و تحلیل شعر دفاع مقدس از این حیث که تجرب? جدیدی در ادبیات فارسی است و بخش گسترده ای از شعر معاصر را در بر گرفته است، برای شناخت مختصات آن لازم و ضروریست. در این پژوهش، با نگرشی کلی و همه جانبه، عناصر و مفاهیم تشکیل دهنده شعر دفاع مقدس (مورد مطالعه: اشعار علی معلم، علیرضا قزوه، سید حسن حسینی، محمدرضا عبدالملکیان و حسین اسرافیلی) مورد بررسی قرار می گیرد. تحلیل محتوای اشعار دفاع مقدس نشان می دهد که مذهب و انقلاب، جهان بینی شاعران را تشکیل می دهد. شاعران دفاع مقدس، زبان، موسیقی، صورخیال و شکل و قالب شعر را در جهت رسالت خود به کار گرفتند. روش تحقیق در این رساله، توصیفی-تحلیلی و بر اساس منابع کتابخانه ای است.